Na een reeks van winnende wedstrijden en 1 ongelukkige verliespartij wordt het nu erop of eronder voor VCG. Het moet worden gezegd dat de selectie van Harjo van der Valle geteisterd wordt door blessures. Maar woorden als offday, en persoonlijke fouten zorgden ervoor dat uit de laatste drie wedstrijden helaas maar drie punten werden gehaald. Hoe dat allemaal kon gebeuren lees je hieronder. Dat de komende drie “finales” belangrijk zijn, is eigenlijk wel een feit.
Ens
De gehoopte en verwachte drie punten tegen deze stugge fysieke ploeg bleven uit. Het werden er uiteindelijk nul. Waar de thuiswedstrijd redelijk eenvoudig nog met 3-0 werd gewonnen, bleek het nu een ander verhaal te worden. De thuisploeg herpakte zich na 0-2 achter te zijn gekomen door twee goals van Maik Pastoor. Door in het verloop van de wedstrijd zelf vijf keer te scoren, loog het scorebord niet: 5-3 voor Ens. De derde treffer (2-3) werd gemaakt door Iwan Koops. In de laatste tien minuten + blessuretijd werd de verdediging van VCG gekraakt. Dit seizoen kreeg doelman Sander van der Sleen in een wedstrijd niet meer dan vier goals te verwerken. Dus deze nederlaag, die nogmaals door persoonlijke fouten tot stand kwam, was extra pijnlijk te noemen. Zaak voor onze spelers om zo snel mogelijk de rug te rechten en naar de aanstaande derby.
Vvak
En die derby begon ook aarzelend. De mannen uit Kerkenveld stichtten het meeste gevaar in de eerste helft. Toch waren het de groen-witten die via aanvoerder Erwin Doorn in de zesde minuut de score openden. Beide ploegen kregen wel de nodige kansen. Het was dan ook te verwachten dat er nog een keer werd gescoord. En dat gebeurde door Vvak-er Dijon Bruins. De gelijke stand werd in de tweede helft direct omgebogen. Invaller Joey Kikkert gaf met een bekeken schot keeper Tim Stille het nakijken. Ook verdedigen zat het deze wedstrijd weer goed in elkaar. Vooral de 15-jarige Dyon Tichelaar, het jongere broertje van Rody, zorgde er met Justin Haveman voor dat de spitsen geen makkelijke middag hadden. Nog een invaller, Henk Koster zorgde voor 3-1 na een knappe actie van Twan Koops. Het toetje kwam van Enrico, die bal beeldschoon over de keeper stifte. Daarmee was nummer 30 als topscorer ook een feit.
MSC
En dan komen we aan bij de wedstrijd van gisteren tegen de koploper. Het moest een sportieve revanche worden voor de onterechte nederlaag door een scheidsrechterlijke dwaling. Ongetwijfeld zullen de spelers dit ook hebben gevoeld. Maar het werd dat allerminst. Integendeel het was al na 40 minuten beslist. Heel makkelijk werden de doelpunten weggegeven. Ook de aanvallers konden de schaarse kansen niet omzetten naar goals. Wat als de enorme kans van Maik Pastoor wel tussen de palen was gegaan? Was het toch ontzag, nervositeit of werd het krachtsverschil hier in Meppel even in veertig minuten blootgelegd? In vijf minuten scoorden de aanvallers door knullig verdedigen aan VCG-kant drie keer. Het stond 4-0 bij het fluitsignaal voor de rust. In de tweede helft leek het leed helemaal niet te overzien toen Sander in de vijfde keer moest vissen. Die in de tweede helft overigens prima keepte. Uiteindelijk werd door een achteraf te late omzetting in de verdediging de schade verder beperkt. Maar de eer werd door topscorer Schonewille helaas ook niet gered. Jammer van deze oorwassing en snel vergeten, want er wachten nog drie hele belangrijke wedstrijden in de 5e Klasse G.